بخش‌های مرتبط با ایران در بودجه نظامی آمریکا
روزنو :بودجه نظامی ایالات متحده، پنجشنبه در مجلس نمایندگان این کشور به تصویب رسید. سه بخش از بودجه دفاعی ایالات متحده، به طور «اختصاصی» به ایران مربوط می‌شود.
بودجه نظامی ایالات متحده، پنجشنبه در مجلس نمایندگان این کشور به تصویب رسید. سه بخش از بودجه دفاعی ایالات متحده، به طور «اختصاصی» به ایران مربوط می‌شود.
به گزارش روز نو، بودجه نظامی ایالات متحده، روز گذشته، پنجشنبه، در مجلس سنای این کشور به تصویب رسید. در زیر نگاهی داریم به بخش‌هایی از قانون بودجه که به طور مستقیم یا غیرمستقیم در آنها به ایران اشاره شده است.
تصویب بودجه پنتاگون در مجلس نمایندگان آمریکا
سه بخش از بودجه دفاعی ایالات متحده، به طور «اختصاصی» به ایران مربوط می‌شود:
تعهد کاخ سفید به گزارش‌دهی در مورد مذاکرات هسته‌ای
بخش 1271، که مربوط به برنامه اتمی ایران است، با سرخط «بخش 1271. گزارش‌هایی از برنامه هسته‌ای ایران» آغاز شده و در ادامه اینطور آمده:
(الف) عمومی - تا 30 روز پس از تصویب این قانون، رئیس جمهور می‌بایست گزارشی درباره توافق موقت مربوط به برنامه هسته‌ای ایران، به کمیته متناسب در کنگره ارائه دهد. این گزارش باید موارد زیر را شامل شود:
1. تایید اینکه آیا ایران به تعهدات این توافق پایبند بوده است.
2. ارزیابی کلی از وضعیت برنامه هسته‌ای ایران
(ب) گزارش‌های تکمیلی - اگر توافق موقت که در زیربخش (الف) به آن اشاره شده، تجدید شود، یا اگر توافق نهایی و جامع درباره برنامه هسته‌ای ایران، بدست آید، تا 90 روز پس از تجدید قرارداد یا توافق نهایی و پس از آن هر 180 روز یک بار، رییس جمهور موظف است گزارشی درباره توافق تمدید شده یا توافق نهایی به کمیته متناسب در کنگره ارائه دهد. این گزارش می‌بایست مواردی که در بخش (الف) بدان اشاره شده را شامل شود.
(پ) تعریف کمیته‌های متناسب در کنگره.
1. کمیته نیروهای مسلح و کمیته روابط خارجی سنا
2. کمیته نیروهای مسلح و کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان
(ت) سان‌ست (موعد انقضا). این بخش (از قانون) ده سال پس از تاریخ تصویب این قانون، خود به خود لغو می‌شود.
بخش 1277 درباره قدرت نظامی ایران است و با سرخط «بخش 1277. تمدید گزارش سالانه درباره قدرت نظامی ایران» آغاز شده در ادامه امده است:
«بخش 1245 (ت) از قانون مجوز دفاع ملی برای سال مالی 2010 (قانون عمومی 111-84؛ 123 بیانیه 2544) با تغییر بخش "2014 دسامبر 31" و جایگزین کردن آن با "2016 دسامبر 31" اصلاح شود.»
بدین ترتیب به نظر می‌رسد در خصوص گزارش‌های مربوط به برنامه نظامی ایران، بناست همان راهکار سال‌های پیشین ایالات متحده تداوم یابد.
در آخرین بند مختص ایران، در بخش 1279، که جالب توجه به نظر می‌رسد، زیر عنوان «بخش 1279. روش تفسیر» آمده است که: «هیچ چیز در این قانون نباید به مجوز استفاده از نیروی نظامی علیه ایران تفسیر شود.»
در دیگر بخش‌های قانون مصوب بودجه دفاعی آمریکا، به طور غیرمستقیم به ایران اشاره شده است. در بند 1209 درباره مخالفین سوری، به وزیر دفاع ایالات متحده در هماهنگی با وزیر خارجه این مجوز داده شده که برنامه تجهیز و آموزش «مخالفین سوری حائز صلاحیت» را با بهره‌گیری از بودجه دولتی، تا پایان سال 2016، پی بگیرد.
در سرخط این بخش آمده است: «بخش 1209. مجوز پشتیبانی از مخالفین سوری حائز صلاحیت» و در ادامه، در توضیحات مربوط به تعاریف، «حائز صلاحیت» اینطور معنا شده: «عناصر مخالف دولت سوریه و دیگر گروه‌های سوری و افراد، در کمترین حالت: ارزیابی عناصر، گروه‌ها و افراد مرتبط با گروه‌های تروریستی، شبه‌نظامیان شیعه پشتیبان دولت سوریه و گروه‌های مرتبط با دولت ایران. این گروه‌ها داعش، جبهه‌النصره، احرار شام و دیگر گروه‌های مرتبط با القاعده و حزب‌الله را شامل می‌شود ولی به اینها محدود نمی‌شود».
در بند 1236 قانون بودجه نیز، بار دیگر به ایران اشاره شده است. این بند اختصاص دارد به «مجوز برای مقابله با داعش»؛ در این بخش بار دیگر، بر ارزیابی گروه‌های مرتبط با دولت ایران، در کنار گروه‌های تروریستی و گروه‌های مرتبط با القاعده تاکید شده است.
بخش 1270 این قانون، به «اطلاعات در مورد اشخاص و کسب و کارهای تحت تحریم از سوی سیستم جامع اطلاعات و عملکرد فدرال» اختصاص دارد. در این بخش تاکید شده است که می‌بایست بخش 2313 (ج) از عنوان 41، کد ایالات متحده آمریکا، با افزودن پاراگراف زیر بروز شود:
«فردی که در هر یک از فهرست‌های زیر که توسط دفتر دارایی‌های خارجی کنترل وزارت خزانه‌داری تنظیم شده، قرار گرفته است» و در یکی از بندهای پاراگراف مربوطه، به فهرست افراد تحریم، تحت قانون تحریم ایران در سال 1996 (قانون عمومی 104-172. 50 USC 1701)، اشاره شده که در لیست SDN ظاهر نمی‌شوند (معمولا به عنوان لیست غیر SDN قانون تحریم ایران شناخته می‌شود).
تلاش برای ارتقا سامانه‌های دفاع موشکی برای مهار توان ایران
در بخش‌های 1664، 1665 و 1666 این قانون، سیستم دفاع موشکی میان‌برد، با احتمال نیازمندی برای دفاع در برابر حملات موشکی ایران و کره شمالی ارزیابی شده است.
بند 1664 این قانون، بر «مطالعه در مورد برنامه تست سیستم زمینی دفاع موشکی میان‌برد» تاکید دارد؛ در این بخش تصریح شده است که «(الف) تا 120 روز پس از تاریخ تصویب این قانون، وزیر دفاع باید با مرکز تحقیق و توسعه فدرال برای مطالعه بر روی برنامه تست سیستم دفاع موشکی میان‌برد زمینی، قرارداد ببندد» و در ادامه اینطور آمده که مطالعه باید شامل موارد زیر باشد:
1. ارزیابی اینکه آیا برنامه تست بند (الف)، در تاریخ مطالعه، مبنی بر این که سیستم دفاع موشکی زمینی میان‌برد، در برابر تهدیدات موشکی محدود از کره شمالی و ایران در شرایط عملیاتی واقعی، قابل اعتماد و موثر هست یا خیر، انجام شده باشد.
2. ارزیابی اینکه آیا برنامه تست برنامه‌ریزی شده کنونی، در صورت اجرا، برای اعتماد به کارکرد سیستم دفاع موشکی میان‌برد زمینی کافی است یا خیر. در ادامه شرح داده شده که سیستم دفاع موشکی میان‌برد برای مقابله با تهدید حملات موشک‌های بالستیک از سوی کره شمالی و ایران، کاربرد دارد.
همچنین تصریح شده است که وزیر دفاع می‌بایست تا یکسال پس از عقد قرارداد (بند الف از همین بخش)، گزارشی از این مطالعات تهیه و به کمیته دفاعی کنگره تقدیم کند. این گزارش باید در طبقه‌بندی غیر محرمانه قرارگیرد ولی می‌تواند پیوست‌های محرمانه (طبقه‌بندی شده) داشته باشد.
در بخش 1665 بار دیگر بر لزوم دفاع از میهن (ایالات متحده) و بهبود اثربخشی عملیات مقابله با تهدید حملات احتمالی موشک‌های بالستیک، از سوی کشورهایی همچون کره شمالی و ایران تاکید شده و از آژانس دفاع موشکی خواسته شده تا در هماهنگی با فرماندهی شمال ایالات متحده، در کمتر از 180 روز پس از تصویب این قانون، گزارش‌هایی را در رابطه با توانایی دفاع کشور در برابر حملات موشک‌های بالستیک، به کمیته دفاعی کنگره تقدیم نمایند. این گزارش باید در طبقه‌بندی غیر محرمانه قرارگیرد ولی می‌تواند پیوست‌های محرمانه (طبقه‌بندی شده) داشته باشد.
در بخش 1666 بازهم موضوع اصلی، مقابله با تهدید حملات موشک‌های بالستیک کره شمالی و ایران است ولی این بار بر تهدید علیه متحدان و شرکای ایالات متحده در منطقه تاکید شده است. در این بخش آمده است که :«ایالات متحده و شرکای سازمان پیمان آتلانتیک شمالی، ناتو، می‌بایست نسبت به ادامه توسعه، تست، و اجرای فازهای 2 و 3 از رویکرد تطبیقی فازی اروپا، برای دفاع از نیروهای رو به جلوی آمریکا، متحدان و شرکایش در سازمان پیمان آتلانتیک شمالی، مستقر در اروپا، در برابر قابلیت رو به رشد موشکی ایران در منطقه، اقدام کنند».
همچنین در این بخش تاکید شده است که «ایالات متحده باید به تلاش‌های خود در راستای بهبود قابلیت‌های دفاع موشکی منطقه‌ای در خاورمیانه، از جمله همکاری نزدیک خود با اسرائیل و تلاش‌هایش در همراهی با کشورهای شورای همکاری خلیج فارس، برای بهبود امنیت منطقه در برابر رشد قابلیت‌های موشکی منطقه‌ای ایران ادامه دهد».
شرح مفصل از وضعیت تلاش برای بهبود قابلیت‌های دفاع موشکی منطقه‌ای ایالات متحده و کشورهای شورای همکاری خلیج فارس در خاورمیانه در برابر تهدیدات موشکی منطقه‌ای از سوی ایران، از جمله حرکت به سوی همکاری‌های چندجانبه و به اشتراک‌گذاری اطلاعات میان کشورهای شورای همکاری خلیج فارس و توجه به یکپارچه‌سازی نیروی هوایی و موشکی، برای دفاع در برابر تهدیدات از سوی ایران از جمله نکاتی است که در این بخش به آن تاکید شده است.
