عزیز محمدی: فوتبال ایران دو سال دیگر ورشکسته می‌شود!
روزنو :در روزها و ماه‌های گذشته بحث خصوصی سازی باشگاه های بزرگ پایتخت مطرح بوده و البته با مباحث و حاشیه هایی هم همراه شده است.
در روزها و ماه‌های گذشته بحث خصوصی سازی باشگاه های بزرگ پایتخت مطرح بوده و البته با مباحث و حاشیه هایی هم همراه شده است.
به گزارش روزنو، به نقل از روزنامه آرمان، عزیزا... محمدی رئیس اتحادیه باشگاه های فوتبال کشورمان در گفت‌وگوی ویژه ای به نکات مهمی در این خصوص اشاره کرده است.
یادآوری اتفاقات قبل
واقعیت این است که دولت در اداره این باشگاه ها دچار مشکل شده است. از ۴-۵ سال پیش تبصره ماده ۱۳ مورد تصویب قرار گرفت که بر این اساس پرداخت هر گونه وجهی از محل بودجه کشور به ورزش حرفه‌ای ممنوع شد. محرابیان وزیر صنایع آن زمان، نامه ای به احمدی نژاد نوشت و خواست تا باشگاه های فولاد خوزستان، سپاهان و ذوب آهن اصفهان و مس کرمان را هم در اختیار گرفته و هزینه های آنان را هم علاوه‌بر هزینه‌های سرخابی پایتخت پرداخت کنند. این نامه توسط احمدی نژاد برای سعید لو پاراف شد. آن زمان با سعید لو در این خصوص صحبت و یاد آوری کردیم که این باشگاه ها در تعیین سهمیه و افزایش امتیاز لیگ ایران در آسیا سهم بسزایی دارند. به وی گفتم شما برای اداره سرخابی ها هم مشکل دارید چه رسد به اینکه ۴ باشگاه دیگر هم به این دو باشگاه اضافه شوند، پس باید راه حل دیگری داشته باشید که این باشگاه ها با مشکل مواجه نشوند.
کمرنگ کردن سرخابی‌ها موثر نبود
بحث خصوصی سازی از سالها قبل مطرح شد و البته مجلس به دلیل تبصره ماده ۱۳ بودجه ای برای باشگاه ها در نظر نگرفت. در این خصوص استفاده سیاسی هم شد. اگر به یاد داشته باشید احمدی نژاد لباس پوشید و گفت سهام استقلال و پرسپولیس باید واگذار شود ولی بعد از انتخابات این مساله به فراموشی سپرده شد. از این مسائل که بگذریم باید به تکلیف قانونی هم اشاره کنیم. واقعیت این است که قیمت سرخابی‌ها، قیمتی است که فروخته نشود! بعد از این هم گفته شده اگر مزایده ای برگزار نشود این دو باشگاه در مرداد سال آینده منحل می شوند. سوال من این است مگر می‌شود چنین کاری را انجام داد؟ اصلا حیات ورزش و خصوصا فوتبال ما به این دو باشگاه است. چقدر برخی‌ها تلاش کردند با تقویت تیم های شهرستانی و سایر مسائل این دو باشگاه را از ذهن مردم خارج کنند اما آیا موفق بودند؟ زمان قهرمانی این دو تیم در رقابت های مختلف آیا هواداران شان در شهرهای گوناگون برای برگزاری جشن به خیابانها نمی آیند؟ برخی اوقات این تیم ها بیشتر از تیم ملی مورد حمایت قرار می گیرند. پس جایگاه تیم های استقلال و پرسپولیس در میان اهالی فوتبال مشخص است.
طرحی که معوق شد
سال ۸۲ در مرکز پژوهش های مجلس، طرح نظام باشگاهداری بر اساس رویکرد سیاست های اصل ۴۴ نظام مطرح شد. بعد از آن هیات وزیران مصوب کرد اتحادیه های ورزشی سه ماه بعد از تصویب قانون تشکیل شود. این بحث ها مطرح بود ولی اتفاق آنچنانی رخ نداد تا اینکه در سال ۸۹ حدود ۴۰ نماینده مجلس، درخواست رسیدگی به طرح نظام جامع باشگاهداری معوقه از سال ۸۲ را داشتند که البته یک فوریت آن نیز مصوب شد. جلسات متعددی در این خصوص در کمیسیون برگزار شد و افراد صاحب نظری شرکت کردند. همه صحبت ها این بود که بسته های حمایتی باید وجود داشته باشد. ما این بحث را در اتحادیه باشگاه ها دنبال و ۱۵-۱۶ جلسه با باشگاه ها و فدراسیون های مختلف صحبت کردیم. البته عمر حضور نماینده ها در مجلس به این طرح کفاف نداد و نماینده های بعدی پیگیری نکردند. تاریخ نهم اردیبهشت سال ۹۲ در جلسه‌ای که با آقای لاریجانی داشتیم طرح و نتیجه گزارشات را به ایشان ارائه و یادآوری کردیم تا باشگاه ها خصوصی نشوند مشکل ورزش حل نمی شود. مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در تاریخ اول تیرماه به اتحادیه پاسخ داد که ۷۰% گزارشات مورد پذیرش کمیسیون قرار گرفته است. بعد از آن بازهم خبری نبود اما شخصا بارها در جلسات و مصاحبه های مختلف اهمیت این مساله را یادآوری کردم ولی متاسفانه گوش شنوایی وجود نداشت. باشگاه های پورا ، بانک تجارت ، بانک کشاورزی ، بهمن، استقلال اهواز، ابومسلم ، پدیده، استیل آذین، راه آهن، ملوان، داماش و... با بخش خصوصی وارد مسابقات شدند اما به مشکل برخوردند و نتوانستند هزینه های خود را پرداخت کنند. مشکل اصلی این است که هزینه باشگاه‌ها برگشت ناپذیر شده است!
مواردی از نظام جامع باشگاهداری
در نظام جامع باشگاهداری امتیازاتی برای باشگاه ها در نظر گرفته شده که به سود ورزش و جامعه است. در این طرح موارد مختلفی ذکر شده که می توان به این مسائل اشاره کرد: نهاد های قانونی متولی و تامین کننده زمین مکلفند اراضی مناسب به قیمت معاملاتی به باشگاه های خصوصی و تعاونی واگذار کنند البته تغییر کاربری پس از واگذاری ممنوع است. هزینه انشعاب و اشتراک آب، برق و .... مطابق تعرفه مقرر برای مدارس و فضاهای آموزشی خواهد بود. زمانی که باشگاه ها به پرورش استعدادها اقدام می‌کنند با معرفی هر ورزشکار به تیم ملی مبلغی را دریافت کنند. اکثر ورزشکاران و مربیان ما پس از بازنشستگی از وضعیت خوبی برخوردار نیستند به همین دلیل دولت مکلف است نظام شغلی و بیمه ای مناسب از طریق سازمان تامین اجتماعی برقرار کند. دولت از حقوق مدیران، بازیکنان و مربیان مالیات بگیرد اما به درآمد‌های ورزشی باشگاه ها از جمله فروش بازیکن، حق پخش، بلیت فروشی، استفاده از تبلیغات و ... مالیاتی تعلق نگیرد. به منظور تامین منابع پایدار مالی و تقویت بنیه اقتصادی باشگاه های ورزشی و بهبود فضای کسب و کار در ورزش، حقوق و در آمد ناشی از بلیت فروشی برگزاری مسابقات، تبلیغات محیطی، حق پخش تبلیغات و ... متعلق به باشگاه ها و فدراسیون های ذینفع باشد و اگر در اجرای مسابقات فدراسیون نقشی نداشته باشد سهم او به مجری مربوطه خواهد رسید! دولت مکلف است تسهیلات بانکی را در قبال اخذ وثیقه مناسب با کمترین بهره مصوب بانکی در اختیار باشگاه‌ها قرار دهد و این دقیقا کاری است که در ترکیه انجام شده و حالا اثرات آن را به خوبی می‌بینیم. وزارت ورزش اجازه داشته باشد ورزشگاه‌ها و اماکن ورزشی را با رعایت قوانین و ارزیابی رسمی به باشگاه‌های خصوصی در قالب عقود مشارکت، اجاره به شرط تملیک و... با اقساط بلند‌مدت و کم بهره واگذار کند.
درآمد زایی
به عنوان فردی که از سال ۷۴ تا کنون تجربه دارد و سالها‌ست در تصمیم گیری های کلان فوتبال نقش داشته و باشگاه‌ها را به خوبی می شناسد باید بگویم اگر نظام جامع باشگاهداری تصویب و عملیاتی نشود و خبری از بسته‌های حمایتی نباشد خصوصی سازی اتفاق نخواهد افتاد. باشگاه های استقلال، پرسپولیس و تراکتورسازی می‌توانند به خوبی درآمدزایی کنند. البته فولاد هم می‌تواند با توجه به آکادمی که دارد و فروش بازیکن درآمد‌های خوبی کسب کند. باشگاه هایی مانند سپاهان و ذوب آهن هم می توانند درآمد زایی داشته باشند اما در حال حاضر این امکان برای آنها وجود ندارد!
سرخابی ها
برای استقلال و پرسپولیس دو بار مزایده برگزار شد که در هر دو بار هم خبری از پاکت پیشنهادی نبود. اعتقاد دارم قیمت ۲۹۰ میلیارد تومان برای این باشگاه‌ها سنگین است. مگر دولت بعد از انقلاب تا حالا چند میلیارد برای این باشگاه ها هزینه کرده است؟ بعد سوال اینجاست اگر خریداری پیدا شود این پول به کجا می‌رود؟ آیا به حساب دولت واریز می شود؟ مبلغ واگذاری باشگاه ها باید برای زیرساخت های باشگاه‌ها هزینه یا برای ساخت استادیوم صرف شود. این پول نباید به خزانه دولت واریز گردد. چرا اصلا باشگاه های سرخابی را دولت بفروشد؟ دولت این باشگاه ها را ۵ ساله و بصورت قراردادی به فردی مثل دادکان، غمخوار، عزیزمحمدی و... بدهد به این شرط که هیات مدیره را ما انتخاب کنیم و بتوانیم افراد متخصص و متعهد را بیاوریم. ۲۲ راه برای درآمدزایی باشگاه ها شناسایی کرده‌ام و می توان بعد از ۵ سال این باشگاه ها را به سود رساند بطوری که به دولت هم کمک کند البته مواردی که مطرح شد از جمله حق پخش و کپی رایت نیز باید حل شود. اگر قانون مصوب شود راه های درآمدزایی بسیاری وجود دارد. نکته دیگر در بحث خصوصی‌سازی و تهدید برخی باشگاه های خصوصی به کناره گیری از مسابقات، این است که در لیگ حرفه‌ای از باشگاه‌ها تضمین می‌گیرند. وقتی باشگاه ها خصوصی می‌شود باید برای شرکت در مسابقات تضیمن بدهد و اگر بخواهد از مسابقات کنار بکشد باید خسارت سنگینی بدهد. مگر در لیگ قهرمانان اجازه بازی به هر تیمی می‌دهند؟ چرا مالاگا را کنار گذاشتند؟ در فوتبال حرفه‌ای باید فیرپلی مالی داشت و تراز مالی‌ها مثبت باشد. در حال حاضر باشگاه های ما دولتی هستند و بعضا ورودی خود را پرداخت نکرده اند. اگر با این وضعیت روند خصوصی‌سازی باشگاه‌ها شکل بگیرد، دو سال بعد همه باشگاه‌ها ورشکسته می‌شوند و باید تلاش کنیم به حالت فعلی یعنی باشگاه‌های دولتی برگردیم. در خصوص خرید احتمالی استقلال و پرسپولیس توسط ارگان های نظامی هم باید بگویم بعید می دانم چنین مساله ای رخ دهد. ضمن اینکه ای‌اف‌سی اعلام کرده باشگاه ها باید خصوصی شوند پس تیم نظامی هم باید خصوصی شوند تا مسائل مورد نظر ای‌اف‌سی و قانون تجارت لحاظ شود. البته اعتقاد دارم ۴ تیمی که در حال حاضر نظامی هستند به سود ورزش و فوتبال کشور فعالیت می کنند. در هر سال مگر چند بازیکن سرباز داریم؟ نهایتا در لیگ ۱۶ تیمی کمتر از ۵۰ بازیکن سرباز در یک سال خواهیم داشت که می‌توانند به تیم‌های نظامی منتقل شوند. البته همه آنها نمی‌توانند در لیگ برتر بازی کنند و باید به تیم‌های رده‌های پایین تر نیز بروند. مساله دیگر اینکه مگر مشکل بازیکنان سرباز را فقط در این دوره داشته ایم؟ بازیکنان هم مانند سایر اقشار جامعه باید به خدمت بروند و این فرصت را دارند که در تیم‌های نظام بازی کنند. چندین و چند بازیکن را حتما می شناسید که با حضور در تیم‌های نظامی از جمله فجر شهید سپاسی مطرح شده و به تیم ملی راه پیدا کردند. الان که متاسفانه این مسائل رخ داده بدلیل تخلفاتی است که انجام شده و مواردی است که انباشته شده! در پایان بحث نیز تاکید دارم اگر قرار است سرخابی ها خصوصی شوند اول باید قیمت کاهش پیدا کند. دوم اینکه در مورد بدهی ها هم تصمیم درست اتخاذ شود به این صورت که مبلغ بدهی از قیمت باشگاه ها کسر شود و خریدار مکلف شود ظرف ۲ سال بدهی ها را پرداخت کند. نکته دیگر اینکه قرار است ورزشگاه ها نیز در اختیار خریدار قرار داده شود. آیا سند این ورزشگاه ها نیز به نام خریدار می شود؟ دولت روی انتخاب هیات مدیره نظارت داشته باشد و صلاحیت افراد را تایید کند اما تکلیف نکند چه افرادی در هیات مدیره باشگاه ها حضور داشته باشند!
