شعر و عکسی که خاطره اسدی منتشر کرد
آدم هایی که در خواب می آیند و حرف می زنند و هستند کجا می روند؟ بقیه زندگی شان کجاست؟ آیا آن ها زنده اند و ما رویای آن ها هستیم؟ یا ما زنده ایم و در رویای آن ها گاهی حضور داریم؟ چقدر بی مرز و راحت اند، دیوار ندارند، زمان ندارند، تابلو ندارند، مرز ندارند، و ما از هر جای زمانشان می گذریم به جای دیگر. آیا جهان آن ها تکامل یافته جهان ماست؟ آیا ما هم وقتی به آن ها پیوستیم هر کجا که بخواهیم با یک اراده می رویم؟ در هر زمانی؟ به هر خانه و هر شهری؟ کنار هر آدمی؟ 
خا
