آیا ترکیه محور خود در سیاست خارجی را تغییر خواهد داد؟
کابوس سکولارهای‌ترک تحقق خواهد یافت؟/روزنامه حریت: ترکیه شبیه ایران می‌شود
روزنو :«هیچ کشور عینا شبیه کشور دیگر نیست و سرنوشت خاص خود را دارد با این حال واقعیت آن است که ترکیه و ایران دارای مشترکات بسیاری هستند.»
«هیچ
کشور عینا شبیه کشور دیگر نیست و سرنوشت خاص خود را دارد با این حال
واقعیت آن است که ترکیه و ایران دارای مشترکات بسیاری هستند.»
«نوشین منگو» روزنامه‌نگار روزنامه حریت با انتشار یادداشتی تحت عنوان آیا ترکیه مانند ایران خواهد شد اشاره می‌کند که
تبدیل‌شدن وضعیت ترکیه به وضعیت ایران همواره یکی از کابوس‌های سکولارها و
کمالیست‌های ترکیه بوده است و آنان هراسناک این پرسش را به طور دائمی مطرح
کرده‌اند که آیا میراث سکولاریسم در آن کشور بر باد خواهد رفت. به گزارش روز نو؛
این روزنامه‌نگار می‌نویسد: «نجم‌الدین اربکان نخست‌وزیر اسلامگرای پیشین و
حزب عدالت و توسعه، سال‌هاست که به شدت از سوی سکولارها مورد نکوهش قرار
گرفته‌اند. سکولارهای جریان اسلامگرای ترکیه را مقصر اصلی شبیه‌شدن ترکیه
به ایران در سالیان اخیر می‌دانند. بسیاری از سکولارهای ترک ایران را با
حجاب زنان آن می‌شناسند. آنان می‌گویند که حجاب نمادی از مذهب است و این
برخلاف اصول سکولاریسم ترکی است.»
این
روزنامه‌نگار افزوده است: «با این حال به گمان من این سطحی‌بینی است.
ایران را می‌توان با مولفه‌های دیگری نیز مورد بررسی قرار داد؛ یکی از این
مولفه‌های کلیدی بی‌اعتمادی ایران نسبت به غرب است و نیز فراتر از آن
مخالفتی که با ارزش‌های غربی دارد. نظام سیاسی در ایران به جای ارزش‌های
غربی اشاره می‌کند که ترکیبی از بومی‌گرایی فارسی و مذهب‌گرایی باید هسته
اصلی در ایران را تشکیل دهد. در سال ۲۰۰۹ میلادی زمانی که ترکیه در تلاش
بود تا برای حل مناقشه بر سر برنامه هسته‌ای ایران میان غرب و ایران
میانجی‌گری کند، بحث‌های زیادی در این‌باره مطرح شد که آیا ترکیه محور خود
در سیاست خارجی را تغییر خواهد داد. ترکیه سال‌ها شیفته تمدن غرب بود و به
عنوان عضوی از ناتو و وفادار به اروپا و کار چندانی به وضعیت دیگر کشورهای
خاورمیانه نداشت. در آن زمان سیاست خارجی ترکیه در آن جهت تغییر و حرکت
نکرد اما در همان زمان سیستم ترکیه در حال تغییر و تبدیل‌شدن به چیز دیگری
بود. نخست آن‌که در سیاست ترکیه رجب طیب اردوغان رییس‌جمهوری به
تصمیم‌گیرنده اصلی تبدیل شده است. اکنون مجلس در ترکیه تقریبا ناکارآمد
است.»
او
در ادامه می‌افزاید: «هر انقلابی تاریخ و زبان خاص خود را ترسیم می‌کند.
برای درک نظام سیاسی حاکم بر ایران مهم است که به خیابان‌ها و میادین شهر
تهران توجه کنیم. این خیابان‌ها عمدتا پس از جنگ ایران و عراق نامگذاری
شده‌اند. شبیه به آن امروز در استانبول در جریان است. پس از کودتای نافرجام
۱۵ جولای دولت پل بسفر را به پل شهدا تغییر نام داد. در حال حاضر
خیابان‌ها پس از حملات تروریستی به نام کشته‌شدگان تحت عنوان شهدا
نامگذاری می‌شوند. این سیستم جدید در ترکیه است که پیش از این سابقه
نداشته است.»
او
در پایان می‌نویسد: «البته هیچ کشور عینا شبیه کشور دیگر نیست و سرنوشت
خاص خود را دارد با این حال واقعیت آن است که ترکیه و ایران دارای مشترکات
بسیاری هستند.»
*آفتاب نيوز
*آفتاب نيوز
