محمد کیانوش راد:
اصلاح‌طلبان از فرصت‌طلبان حمایت نکنند
روزنو :«فرض ما بر این است که درون جبهه اصلاحات باید منسجم باشیم. در مورد اینکه وارد ائتلاف شویم یا نه اصولاً گروه‌های سیاسی در شرایط خاص زمانی تصمیم‌گیری می‌کنند و ائتلاف هم لزوماً با گروه‌های همسو نیست حتی شما با رقیب خود بر سر مسائل خاص می‌توانید ائتلاف کنید. الان مسئله مهم ما انتخابات 98 مجلس شورای اسلامی است. پیش بینی من این است که ما در انتخابات سال 98 هم با پرچم اصلاح‌طلبان وارد می‌شویم یعنی ائتلاف نمی‌کنیم؛ به اندازه کافی هم نیرو داریم و با تعاملی که با شورای نگهبان داریم و با تغییر نگرشی که در برخی از نهادهای حاکمیتی نسبت به جریان اصلاحات به وجود آمده است ان‌شاءالله به این نتیجه برسیم که تایید صلاحیت‌ها روند عادی و قانونی را طی کند و همانند انتخابات شوراها با تورم نیرو مواجه باشیم»؛ اینها سخنان مهمی از سوی رئیس شورای عالی سیاست گذاری اصلاح‌طلبان است که البته بنا به این مسئله که برخی غرض‌ورزی‌های سیاسی و شاید حتی بعضی انتقادات ایجاب کرده محمدرضا عارف چه حرف بزند و چه نه برخی با آن مخالف باشند، واکنش‌ها‌ی زیادی را در جامعه سیاسی کشور برانگیخت. سخنانی که بالذات مبانی درست و اصلاح‌طلبانه‌ای دارد و با توجه به تجربه‌ها‌ی روی داده در خصوص بدعهدی برخی افرادی که در مجلس با پرچم اصلاحات و تحت لوای لیست امید رای مردم را ستاندند و در آخر فراکسیون امید را تنها گذاشتند، سخن بیراهی به نظر نمی‌رسد. البته برخی کارشناسان نیز معتقدند فعلا برای چنین اظهاراتی زود است.
محمد کیانوش راد، سیاست مدار اصلاح‌طلب و با تجربه کشور و نماینده مردم اهواز در مجلس ششم که شاید خیلی از همشهری‌هایش او را با عنوان کربلایی بشناسند، از همین دست کارشناسان و کنشگرانی است که طرح چنین مباحثی را زودهنگام می‌دانند. با این همه او در پیرامون ضرورت یا عدم ضرورت ائتلاف اصلاح‌طلبان با دیگر جریانات سیاسی و برخی سوءاستفاده‌ها از منش و حتی پشتوانه اصلاح‌طلبان به طرح دیدگاه‌هایش پرداخته است.
«فرض ما بر این است که درون جبهه اصلاحات باید منسجم باشیم. در مورد اینکه وارد ائتلاف شویم یا نه اصولاً گروه‌های سیاسی در شرایط خاص زمانی تصمیم‌گیری می‌کنند و ائتلاف هم لزوماً با گروه‌های همسو نیست حتی شما با رقیب خود بر سر مسائل خاص می‌توانید ائتلاف کنید. الان مسئله مهم ما انتخابات 98 مجلس شورای اسلامی است. پیش بینی من این است که ما در انتخابات سال 98 هم با پرچم اصلاح‌طلبان وارد می‌شویم یعنی ائتلاف نمی‌کنیم؛ به اندازه کافی هم نیرو داریم و با تعاملی که با شورای نگهبان داریم و با تغییر نگرشی که در برخی از نهادهای حاکمیتی نسبت به جریان اصلاحات به وجود آمده است ان‌شاءالله به این نتیجه برسیم که تایید صلاحیت‌ها روند عادی و قانونی را طی کند و همانند انتخابات شوراها با تورم نیرو مواجه باشیم»؛ اینها سخنان مهمی از سوی رئیس شورای عالی سیاست گذاری اصلاح‌طلبان است که البته بنا به این مسئله که برخی غرض‌ورزی‌های سیاسی و شاید حتی بعضی انتقادات ایجاب کرده محمدرضا عارف چه حرف بزند و چه نه برخی با آن مخالف باشند، واکنش‌ها‌ی زیادی را در جامعه سیاسی کشور برانگیخت. سخنانی که بالذات مبانی درست و اصلاح‌طلبانه‌ای دارد و با توجه به تجربه‌ها‌ی روی داده در خصوص بدعهدی برخی افرادی که در مجلس با پرچم اصلاحات و تحت لوای لیست امید رای مردم را ستاندند و در آخر فراکسیون امید را تنها گذاشتند، سخن بیراهی به نظر نمی‌رسد. البته برخی کارشناسان نیز معتقدند فعلا برای چنین اظهاراتی زود است.
محمد کیانوش راد، سیاست مدار اصلاح‌طلب و با تجربه کشور و نماینده مردم اهواز در مجلس ششم که شاید خیلی از همشهری‌هایش او را با عنوان کربلایی بشناسند، از همین دست کارشناسان و کنشگرانی است که طرح چنین مباحثی را زودهنگام می‌دانند. با این همه او در پیرامون ضرورت یا عدم ضرورت ائتلاف اصلاح‌طلبان با دیگر جریانات سیاسی و برخی سوءاستفاده‌ها از منش و حتی پشتوانه اصلاح‌طلبان به طرح دیدگاه‌هایش پرداخته است.
به گزارش روز نو : آقای عارف و برخی دیگر از شخصیتهای اصلاح‌طلب، نه به صورت قطعی بلکه به صورت تقریبی و به عنوان پیش بینی مطرح کرده اند که برای انتخابات مجلس شورای اسلامی در سال 98 ممکن است اصلاح‌طلبان دیگر اقدامی برای ائتلاف با طیف اعتدال گرا و دیگران نداشته باشند تا با پرچم اصلاحات به این مهم ورود کنند. اما با توجه به اتفاقاتی که در ادوار اخیر برای گزینه‌های اصلی اصلاح‌طلبان رخ داده و با توجه به تحلیل شما از شرایط سیاسی موجود فکر می‌کنید این عدم ائتلاف به تداوم پیروزی‌ها‌ی اصلاح‌طلبان منجر خواهد شد؟
اولا طرح چنین موضوعی از سوی هر کسی که مطرح گردیده طرح نابهنگامی است. زیرا تحولات دو سال آینده و تغییراتی که در بافت سیاسی احتمالا ممکن است اتفاق بیفتد را ما از هم اکنون نمی‌دانیم. آن چه که کاملا روشن است و نیاز به استدلال ندارد آن است که ائتلاف مفهومی است که در هنگام مواجه شدن با رقیبی که امکان هماوردی با او به دلایل مختلف وجود ندارد، صورت می‌گیرد. ائتلاف همیشه برای ممانعت و جلوگیری از شکل‌گیری خطر در پیش روی صورت می‌گیرد به همین دلیل بافت فعالیت سیاسی در دو سال آینده به نحوی باشد که حتی اصلاح‌طلبان بتوانند با تمام ظرفیت‌ها‌ی خودشان در عرصه انتخابات حضور پیدا کنند - که البته این سخن، سخن خوش باورانه یا آرزویی است که برای اصلاح‌طلبان حداقل در شرایط فعلی همچنان غیرقابل تحقق می‌نماید- باز هم اگر احتمال عدم هماهنگی و ائتلاف با اعتدالیون، امکان شکست را برای اصلاح‌طلبان فراهم کند حتما باید در کارزار انتخاباتی از گزینه ائتلاف برای موفقیت استقبال کرد. در نتیجه از هم اکنون نمی‌توان گفت آرایش سیاسی ما در دو سال آینده به چه شکلی است. البته هر گروه و جناح سیاسی و در سطح پایین تر هر حزب سیاسی سعی می‌کند با شعارها و برنامه‌ها و کاندیداهای خودش، خودش را معرفی کند اما اقتضای شرایط و مقدمات پیروزی بعضا جریانات و جناح‌های سیاسی را مجبور به ائتلاف با هم خواهد کرد.
به موازات اظهارنظری که از سوی آقای عارف و دیگران مطرح شد، مردم و فعالین سیاسی به این مضمون واکنش نشان دادند که در سطح کلان و برای عموم مردم شاید چندان مهم نباشد که این ائتلاف رخ دهد یا نه؛ آنها تمایل دارند در نهایت به گزینه و لیست اصلاح‌طلب رای دهند. مثال‌شان هم وجود برخی اسامی در لیست امید مجلس خبرگان و شورای اسلامی در انتخابات اسفند94 است. آیا می‌شود این نظریه را پذیرفت و گفت این ائتلاف برای عامه اهمیت راهبردی
ویژه‌ای ندارد؟
این سخن یک نگاهی است که صرفا از سطح رویدادها برآورد می‌شود. باید توجه نمود اگرچه لیستی که معرفی شد از سوی مردم مورد توجه قرار گرفت اما پشت معرفی این لیست جلسات و هماهنگی‌ها‌ی متعددی صورت پذیرفت تا نهایتا به ارائه لیستی واحد منجر شد. ما در برخی از استان‌ها به دلیل عدم وجود یک لیست واحد که به علت اختلاف میان اصلاح‌طلبان صورت گرفت، شکست را تجربه نمودیم؛ پس باید توجه نمود که پشت این واقعیت آشکارا مجموعه‌ای از فعالیت‌های جدی و اساسی و رایزنی‌ها‌ی طولانی توسط احزاب و شخصیتهای اصلاح‌طلب انجام پذیرفته و در هر جایی که وحدت و هماهنگی بود ما موفق شدیم و در جایی که تفرقه و جدایی میان اصلاح‌طلبان رخ داد شاهد عدم موفقیت بودیم. به همین دلیل موضوع را نباید به صورت سطحی و ساده انگارانه مورد ارزیابی قرار داد.
با توجه به تجارب به دست آمده از مجلس دهم و آن چه که در مورد دولت و تحقق یا عدم تحقق وعده‌ها‌ی اصلاح‌طلبانه رخ داد آیا می‌توان این طور به ماجرا نگاه کرد که این ائتلاف‌ها و ادغام‌های سیاسی رفته رفته به تضعیف گفتمان اصیل اصلاح‌طلبی منجر خواهد شد و یا با توجه به سبد رای قابل توجه و بدون شک تاثیرگذار اصلاح‌طلبان، این مسئله تبدیل به یک طمع ورزی سیاسی برای رسیدن به موفقیت‌های مقطعی برخی افراد یا جریان‌ها شود؟
بله؛ ممکن است جریانات دیگر از موضوعی که امروز پیش روی ما هست یا در مقام طراحی برنامه‌ریزی شده‌ای برای انجام بازی‌ها‌ی محدود برای اصلاح‌طلبان اقدام نمایند و یا برخی که اصلاح‌طلب نیستند بخواهند از فرصت حمایت اصلاح‌طلبان زیرکانه یا فرصت طلبانه استفاده نمایند. مهم آن است که مجموعه نیروهای اصلاح‌طلب با توجه به دو مسئله پیش گفته یعنی بر هم زدن مهندسی انتخابات و دو ممانعت حداکثری از ورود فرصت طلبان به لیست مورد حمایت اصلاح‌طلبان جلوگیری کنند. به نظر من مجموعه گفتگوها و رایزنی‌هایی که حول شورای عالی اصلاح‌طلبان علی رغم وجود برخی کاستی‌ها صورت خواهد گرفت می‌تواند تا حد زیادی مورد قبول و یک گام در پیشبرد پروژه اصلاحات ما را یاری کند.
با این همه و علی رغم این که از نظر شما هنوز برای تصمیم‌گیری در این خصوص زود است، اما فکر می‌کنید با تجارب به دست آمده بهترین راهکار پیش روی اصلاح‌طلبان برای انتخابات سال 98 چه خواهد بود؟
در شرایط پیش از انتخابات هر گروه و حزب و جناح سیاسی باید به حداکثرسازی توان خودش برای ورود به انتخابات فعالیت کند. با گسترش فعالیت‌های تشکیلاتی که شامل عضوگیری آموزش اعلام مواضع و جذب و هدایت گروه‌های سیاسی در قالب فعالیت‌های گوناگون است، مبادرت کند و هنگام تصمیم گیری با توجه به شرایط و مقتضیات آن هنگام و با دست پر می‌توان در مورد گزینه‌های مختلفی که پیش روی اصلاح‌طلبان از روی اجبار قرار می‌گیرد و یا براساس مصلحت‌های بالاتری که ناگزیر به رعایت آنها هستیم اقدام مقتضی را انجام دهیم.
آفتاب يزد
