
خودروهای فرسوده شهر، نشان از فقر و نابرابری میدهد
چندثانیه: اگر در خیابانهای شهرهای ایران چرخی بزنیم، صحنهای تکراری و البته تلخ پیش چشممان نقش میبندد؛ خودروهایی فرسوده، رنگورو رفته، با چراغهای شکسته و بدنههای ضربدیده که اغلب در گوشه و کنار جادهها از کار افتادهاند. این تصویر نه فقط روایتگر یک مشکل فنی یا نبود نظارت بر استانداردها، بلکه نشانهای روشن از وضعیت اقتصادی مردم است.
ماشینهای مدل پایین که سالها از عمرشان گذشته، هنوز هم ستون اصلی ناوگان شخصی کشور را تشکیل میدهند. بسیاری از آنها بارها تصادف کردهاند، تعمیر نشدهاند و در نهایت به هیأتی فرسوده و ناخوشایند درآمدهاند. رانندگانشان هم چارهای جز ادامه دادن با همین وسیلههای فرسوده ندارند؛ چراکه توان خرید خودروی جدید برایشان به رؤیایی دستنیافتنی تبدیل شده است.
واقعیت این است که در شرایطی که قدرت خرید عمومی به شدت کاهش یافته، مردم نه تنها توانایی تعویض خودرو و سوار شدن بر ماشینهای نو و ایمن را ندارند، بلکه حتی از پس هزینههای سنگین تعمیر همین خودروهای قدیمی هم برنمیآیند. نتیجه این چرخه تلخ، خیابانهایی پر از ماشینهایی است که بیشتر از آنکه وسیله نقلیه باشند، نشانهای از فرسودگی اقتصاد و سفرههای خالی مردماند.
این خودروهای خسته و زهواردررفته، تصویری گویا از جامعهای هستند که در آن مردم با سختی معیشت دست و پنجه نرم میکنند. خودروها آینهای شدهاند که فقر و نابرابری را بازتاب میدهند؛ آینهای که هر روز در مسیر خانه تا محل کار در برابر چشمان همه ما قرار دارد.