دیدار علی صالح آبادی با مصطفی تاجزاده، زندانی سیاسی

صالح آبادی گفت: با کمال ناباوری در آنجا مصطفی تاجزاده، زندانی سیاسی در اوین را همراه با تعدادی از مأموران زندان دیدم. تلاش کردم تا با او گفت‌و‌گو کنم، اما این گفت‌و‌گو به سختی صورت گرفت. سال‌ها بود او را ندیده بودم، پس از احوالپرسی از وضعیت جسمی و روحی وی جویا شدم. تاجزاده گفت: وضعیت روحی‌ام عالی است و در حال سپری کردن زندان هستم. از او پرسیدم چه مدت است که در زندان هستی: گفت ۱۰ سال و ۲ ماه! غصه خوردم و در شوک فرو رفتم و از خود پرسیدم که چرا فردی که در تثبیت و برپایی نظام جمهوری اسلامی نقش موثر داشته است باید ۱۰ سال از عمرش را پشت میله‌های زندان سپری کند؟ تاجزاده گفت: به رغم اینکه وضعیت روحی‌ام عالی است، اما دچار چندین بیماری مثل فشار خون، دیابت و ... هستم و روزانه چندین قرص مصرف می‌کنم.

از او پرسیدم نظرت در مورد اوضاع و احوال کشور چیست: گفت اوضاع را خوب نمی‌بینم، فرصت‌ها از دست رفته، ایران چه مذاکره کند و چه توافق نتیجه خوب حاصل نمی‌شود. مگر اینکه حاکمیت تصمیم بگیرد برگردد به مردم و نظر مردم را در موضاعات مختلف جویا شود و تلاش کند اتفاقی مثل دوم خرداد ۷۶ که کشور در آستانه جنگ بود رخ دهد و میلیون‌ها نفر به صحنه بیایند، اگر چنین اتفاقی رخ دهد آن‌گاه کشور از بحران عبور خواهد کرد.

شگفت آنکه تاجزاده با وجود اینکه زندانی است، ولی برانداز نیست و همچنان به فکر بقای ایران و مردم ایران است و نگران این است که چرا مردم دچار مشکلات اقتصادی و معیشتی شده‌اند.

نکته قابل تأمل اینکه تاجزاده با دستبند و لباس زندان به کلینیک چشم پزشکی نیامده بود. تلاش کردم با او عکس بگیرم، ممکن نشد. حال که رویکرد قوه قضائیه تغییر کرده، انتظار این است که زندانیان سیاسی یا کسانی که به خاطر مسائل عقیدتی یا انتقاد و اعتراض به سیاست‌های کشور بازداشت و زندانی شده‌اند در قالب رأفت اسلامی و انسانی از زندان آزاد و به آغوش خانواده هایشان بازگردند. این یک مطالبه است که برآوردن آن نشانه شکست نیست، بلکه نشانه تغییر رویکرد و ایجاد رضایت است. پیش از انقلاب زندان‌ها پر از زندانی سیاسی بود. انقلاب در اعتراض به زندانی کردن آزادی خواهان و عدالت خواهان صورت گرفت و قرار بود در جمهوری اسلامی، زندانی سیاسی و عقیدتی نداشته باشیم.

زندانیان سیاسی و عقیدتی منتقدان مصلح و مسالمت جو و مخالف مشی قهرآمیز در فعالیت‌های اجتماعی هستند، بنابراین اگر آزاد شوند خطری نظام جمهوری اسلامی را تهدید نخواهد کرد، بلکه آن را تقویت خواهد کرد.