جنگ نامحدود اسرائیل و ایران فاجعه‌بار خواهد بود!
با توجه به شرایط کنونی مشخص است که دور اول درگیری‌ها در ژوئن گذشته—جنگ ۱۲ روزه—نتیجه‌ای قاطع نداشت. در غیر این صورت، نیازی به اعزام مجدد نیرو‌های آمریکایی به منطقه و آماده‌سازی برای دور دوم درگیری با تهران نبود. علاوه بر این، جمهوری اسلامی دارای سیستم‌هایی است که هرگونه اقدام تهاجمی علیه آن را پیچیده می‌کند.
جنگ نامحدود اسرائیل و ایران فاجعه‌بار خواهد بود
به گزارش روز نو در یک جنگ فرضی میان اسرائیل و ایران، تهران مجموعه‌ای قوی از موشک‌های پیشرفته، به‌ویژه تسلیحات هایپرسونیک، در اختیار دارد که می‌توانند برای هرگونه عملیات تهاجمی اسرائیل مشکل‌ساز شوند. موشک‌های هایپرسونیک «فتاح-۱» و «فتاح-۲» بازی را به‌طور کامل تغییر داده‌اند و به ایران قابلیت ضربه غیرهسته‌ای قابل‌اعتمادی بخشیده‌اند.
این دو موشک هایپرسونیک احتمالاً پایه هرگونه اقدام تلافی‌جویانه علیه اسرائیل را تشکیل خواهند داد. ایران این تسلیحات را در قالب رگبار‌هایی ترکیبی با پهپاد‌های کندتر، موشک‌های کروز «شاهد»، و موشک‌های بالستیک معمولی مانند «قادر» یا «عماد» به‌کار خواهد گرفت. هدف این استراتژی، تحت فشار قرار دادن سیستم‌های دفاعی اسرائیل است تا برخی تهدیدات از آن عبور کنند، در حالی که دیگر تهدیدات اولویت‌بندی می‌شوند؛ موشک‌های هایپرسونیک در این میان به‌عنوان «نفوذگر» عمل کرده و با بهره‌گیری از سرعت بالای خود، ابتدا به هدف رسیده و شکاف‌هایی برای موج‌های بعدی ایجاد می‌کنند.
تکرار استراتژی موفق ایران
این استراتژی تا حدی در اواخر جنگ ۱۲ روزه با موفقیت به‌کار گرفته شد، زمانی که ایران، برخلاف ادعا‌های اولیه ارتش اسرائیل، موفق شد رگبار‌هایی از موشک‌ها را به سمت اسرائیل شلیک کند که شهر‌های بزرگی مانند تل‌آویو را به شدت تحت تأثیر قرار داد. اگر جنگ به همان شکل ادامه می‌یافت، ایران ممکن بود با استفاده از تاکتیک‌های رگباری خود ضربات سنگینی به اسرائیل وارد کند، تنها به این دلیل که سیستم‌های دفاع هوایی پیشرفته اسرائیل در برابر این تاکتیک‌ها تحت فشار قرار می‌گرفتند.
این بار همه‌چیز فرق می‌کند
از زمان درگیری‌های تابستان گذشته، اسرائیل تمام تلاش خود را برای بازسازی ذخایر موشک‌های رهگیر و بازگرداندن شبکه دفاع هوایی خود به کار بسته است. به نظر می‌رسد که تل‌آویو معتقد است این هدف را محقق کرده است. اما ایران در آن درگیری‌ها تنها بخش کوچکی از زرادخانه عظیم موشک‌ها و پهپاد‌های خود را به‌کار گرفت. هنگامی که دور بعدی جنگ آغاز شود، تهران ممکن است نتیجه بگیرد که این تلاش اسرائیل برای «همه‌چیز یا هیچ» و سرنگونی رژیم آنهاست. در نتیجه، ایران ممکن است تصمیم بگیرد که باید توانایی‌های خود را به‌طور کامل‌تری به‌کار گیرد.
آنچه باید درباره نیروی موشکی ایران بدانید
نیروی موشکی ایران این بار ممکن است پایگاه‌های هوایی مهم اسرائیل مانند نواتیم یا پالماخیم را هدف قرار دهد تا جنگنده‌های اسرائیلی را خنثی کرده و برتری هوایی آنها را کاهش دهد یا مراکز فرماندهی را هدف قرار دهد تا هماهنگی را مختل کند. در حملات ژوئن ۲۰۲۵، گزارش شده که موشک‌های «فتاح» با وجود سیستم‌های دفاعی اسرائیل به چنین اهدافی اصابت کردند و نقش خود را در نفوذ به سیستم‌هایی مانند «آرو-۳» اسرائیل نشان دادند.
«فتاح-۲» با قابلیت استفاده از وسیله نقلیه گلاید هایپرسونیک (HGV) می‌تواند در حین پرواز تغییر مسیر دهد تا از رهگیر‌ها اجتناب کند، که این ویژگی آن را برای فرار از قفل راداری و هدف‌گیری دارایی‌های متحرک یا مستحکم ایده‌آل می‌سازد.
این بار پایگاه‌های آمریکا هدف خواهند شد
برای مقابله با مداخله ایالات متحده از طریق گروه‌های ضربت ناو هواپیمابر یا پایگاه‌های منطقه‌ای، ایران احتمالاً تأسیسات آمریکایی در دسترس را هدف قرار خواهد داد. به‌ویژه پایگاه هوایی العدید در قطر، پایگاه الظفره در امارات متحده عربی، پایگاه اصلی نیروی دریایی ایالات متحده در بحرین یا دارایی‌های دریایی منفرد در خلیج فارس. زمان پرواز کوتاه «فتاح» (کمتر از ۱۰ تا ۱۵ دقیقه برای اهدافی در فاصله بیش از ۹۶۵ کیلومتر) پنجره واکنش ایالات متحده را محدود کرده و قصد دارد پیش از رسیدن نیرو‌های کمکی، خسارت وارد کند. جالب اینجاست که ایران در طول جنگ ۱۲ روزه به جز یک حمله نمایشی و کاملاً قابل پیش‌بینی به پایگاه العدید، اقدام چندانی برای تهدید تأسیسات ایالات متحده در منطقه انجام نداد. اما اگر ایران واقعاً باور کنند که اسرائیل با پشتیبانی آمریکا قصد دارد ضربه نهایی را به آنها وارد کند، ممکن است تصمیم بگیرند با حداکثر توان خود به اهداف آمریکایی حمله کنند. در این صورت چه چیزی برای از دست دادن دارند؟
موشک‌های ایران؛ مشکل واقعی اسرائیل
استراتژی حمله با تسلیحات هایپرسونیک ایران ممکن است شامل حملات هشداردهنده اولیه به مراکز لجستیکی باشد تا خطر تشدید درگیری را نشان دهد و از دخالت عمیق‌تر ایالات متحده جلوگیری کند، همان‌طور که در تحلیل‌های مربوط به وضعیت موشکی ایران دیده شده است. عنصر هایپرسونیک به بازدارندگی روانی می‌افزاید، زیرا سیستم‌های آمریکایی مانند پاتریوت یا دفاع منطقه‌ای ارتفاع بالا (THAAD) ممکن است در برابر تهدیدات بسیار مانورپذیر مانند فتاح-۲ با مشکل مواجه شوند.
در نهایت، ایران می‌تواند با متحدان منطقه‌ای خود هماهنگ شود تا حملات انحرافی از لبنان و یمن انجام دهد، سیستم‌های دفاعی را تحت فشار قرار داده و مسیر‌های واضح‌تری برای موشک‌های فتاح فراهم کند. در حال حاضر هیچ دفاع قابل اعتمادی در غرب علیه این تسلیحات وجود ندارد و ایران زرادخانه بزرگی از آنها در اختیار دارد.
