در انتظار ابتکار قراردادی شرکت ملی نفت  

یکی از مخالفین قراردادهای مشارکت در تولید در صنعت نفت آقای حمید بورد مدیرعامل کنونی شرکت ملی نفت بود .

وی در یک مصاحبه مبسوط در کتاب شطرنج اندیشه ها در قراردادهای نفتی در سال 1392 و در زمانی که مدیر عامل شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب بود اظهار داشته بود  که در صنعت نفت خبری از ضعف نیروی انسانی و حتی تکنولوژی نیست و انعقاد قراردادهای مشارکت در تولید با شرکت های خارجی به  بهانه نبود سرمایه  صرفا به دلیل عدم شناخت افراد از صنعت بالادستی نفت در ایران است چرا که  صنعت بالادستی نفت دارای صنعت هایتک نبوده و اگر هم باشد توان داخلی دارای این تخصص می باشد

 وی مدعی بود اگر شرکت ملی نفت ایران برای توسعه میدان های مشترک نفتی به شرکت مناطق جنوب مجوز اعطا کند می تواند توسعه آن هارا در بخش خشکی با شتابی کم نظیر و بدون نیاز به منابع مالی هنگفت به سرانجام برساند وی حتی پیشنهاد داده بود که برای مدیریت میادین مشترک می بایست یک شرکت دوملیتی با کشور همسایه تاسیس شود تا هر دو از این میادین بهره ببرند.

آقای حمید بورد اکنون مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران است . ایشان در فروردین امسال در مصاحبه ای با  پایگاه اطلاع رسانی شرکت ملی نفت ایران گفته بود عزم شرکت ملی نفت  ایران بر بهره مندی از سرمایه های بخش خصوصی در طرح های بزرگ صنعت نفت است والبته پیشنهاد داده بود  بخش مهمی از تامین سرمایه طرح های بالادستی صنعت نفت می تواند از محل سرمایه های سرگردان مردمی تامین شود که به  این منظور پیشنهادات خوبی در دست بررسی است که در زمان مقتضی اعلام شده و به صورت گسترده از توان مالی مردمی در این حوزه استفاده خواهیم کرد علاوه بر اینکه به  دنبال اصلاح الگوهای ساختاری قراردادی بسیار منعطف هم می باشد.  
اکنون هشت ماه از ابتدای سال می گذرد و سرمایه سرگردان مردم در بازارهای طلا و دلار و میان دلالان بازارهای کاذب دست به دست می شود و چه بخواهیم و یا نخواهیم خبری از قرادادهای مشارکت در تولید و یا بیع متقابل هم فعلا نیست و باید بنا را بر آن بگذاریم که در آینده نزدیک هم نخواهد بود .بارها گفته شده بخش نفت در اقتصاد ایران مثل یک جعبه سیاه است و الان زمان بازگشایی این جعبه می باشد .

تعیین تکلیف قراردادهای لازم  برای جذب سرمایه  گذاری خرد و کلان مردم در صنعت مادر و مهم نفت اگر چه امری مهم است ولی کار عجیب و لاینحلی نیست که این مقدار زمان ببرد به خصوص با توجه به شخص با تجربه ای مثل مدیر عامل کنونی  و توجه به  ضریب قابل توجه بازگشت سرمایه و با لحاظ  ماهیت ارزی قراردادهای این صنعت و تضمین  سود سرمایه گذاری آن .

همچنین جناب مدیر عامل شرکت را به بازخوانی مصاحبه خود در کتاب موصوف از صفحات 166 تا 189 سفارش می کنم تا باردیگر به توانمندی هایی که به آن اقرارداشته ایمان بیاورد.