شیرین مقدم چه خصومتی با علی ضیا دارد؟

در روز‌های اخیر ویدیویی از شیرین مقدم، میکاپ‌آرتیست و داور فعلی برنامه «زن روز» منتشر شد تا دوباره نام علی ضیا به صدر برگردد.

به گزارش روز نو مقدم در ویدیویی صریح، مدعی شد که ضیا در دوران کرونا با «تولید انبوه ماسک» به ثروت کلانی رسیده و اکنون مالک چند ملک گران‌قیمت در تهران، کاشان و حتی ترکیه است.

به گزارش روز نو او از «ملک در سام‌سنتر»، «خانه در فرشته»، «دو ملک در کاشان» و «یک ملک در غرب تهران» صحبت کرده و حتی گفته ضیا در ترکیه دو ملک و یک خودروی بنز دارد. چنین ترکیبی از عدد و ارقام، آن‌قدر جنجالی بود که در کم‌تر از چند ساعت، ده‌ها صفحه مجازی آن را بازنشر کردند. اما در پس این هیاهو، پرسش‌های ساده‌ای وجود دارد که در ادامه به آنها پاسخ می‌دهیم.

ماجرا مربوط به یک رابطه قدیمی‌ست!

ظاهرا شیرین مقدم در گذشته با علی ضیا همکاری کاری داشته. همین اشاره کافی است تا ماجرا رنگ و بوی شخصی بگیرد. در فضای امروز که مرز میان تجربه‌ی شخصی و افشاگری عمومی گاه ناپیداست، این پیشینه می‌تواند جهت نگاه مخاطب را تغییر دهد. بسیاری از کاربران معتقدند که اختلاف یا دلخوری شخصی، حالا به شکل اظهارات رسانه‌ای بروز کرده است.

یکی از نکات مطرح‌شده از سوی مقدم، مدیریت فن‌پیج‌های علی ضیا توسط خواهرش است. اما این ادعا نه تخلف است و نه نکته‌ای غافلگیرکننده. بسیاری از چهره‌های شناخته‌شده نظیر پژمان جمشیدی و امیر تتلو هم ترجیح می‌دهند حلقه‌ای خانوادگی، ارتباط آنها با فضای مجازی را کنترل کند؛ رفتاری رایج در میان افراد مطرح. به همین ترتیب، حتی اگر خواهر ضیا چنین نقشی داشته باشد، نمی‌توان آن را به عنوان یک نقطه ضعف تفسیر کرد. در مورد سایر گفته‌های مقدم نیز، تا امروز هیچ سندی رسمی یا شواهد قابل‌اعتنایی منتشر نشده است. از همین رو، نمی‌توان میان ادعا و واقعیت خط روشنی کشید.

خانم مقدم، روی پوست موز قدم زدی!

در فضای رسانه‌ای امروز، طرح ادعایی بزرگ درباره یک چهره شناخته‌شده، ساده‌ترین راه برای دیده‌شدن است. انتشار چند ویدیو، به‌ویژه زمانی که هدفش شخصیتی پرمخاطب مثل علی ضیاست، بی‌درنگ موجی از توجه را به‌دنبال می‌آورد. اما در غیاب مدرک، این توجه بیشتر جنبه هیجانی دارد تا خبری.

از سوی دیگر، نمی‌توان نادیده گرفت که علی ضیا یکی از مجریان باسابقه صداوسیماست و طبیعی است که پس از سال‌ها فعالیت، توان مالی قابل‌توجهی پیدا کرده باشد. داشتن چند ملک یا خودرو، لزوماً نشانه رانت یا سوءاستفاده نیست؛ همان‌طور که ثروت، به‌خودی‌خود نشانه تخلف نیست. درباره ادعای «تولید ماسک» در دوران کرونا هم تا امروز هیچ منبع موثقی آن را تأیید نکرده است.

به نظر می‌رسد آنچه در پس این ماجرا اهمیت بیشتری دارد، خودِ فرآیند قضاوت در فضای مجازی است. جایی که مرز میان افشاگری و تخریب به باریکی یک جمله است. مقدم با انتشار چند ویدیو توانست توجه جلب کند، اما اگر پشت ادعاهایش سندی نباشد، این توجه دیری نخواهد پایید. در نهایت، ماجرای او و علی ضیا بیش از آنکه پرونده‌ای واقعی درباره ثروت یا فساد باشد، آیینه‌ای‌ست از چگونگی ساختن روایت‌ها در عصر رسانه‌ای امروز؛ دورانی که هرکس با یک تلفن همراه می‌تواند روایتگر خبر باشد، اما نه همیشه به‌درستی.