بیوگرافی کامبیز آتابای

کامبیز آتابای، رئیس پیشین فدراسیون فوتبال ایران و تنها ایرانی که تاکنون ریاست کنفدراسیون فوتبال آسیا را برعهده داشته است، در سن ۸۶ سالگی درگذشت. این اتفاق یادآور زمانی است که فوتبال ملی ایران برای نخستین بار طعم صعود به جام جهانی را چشید.
بیوگرافی کامبیز آتابای
کامبیز آتابای که متولد سال ۱۳۱۸ در تهران بود و تحصیلات خود را در رشتههای مدیریتی به پایان رسانده بود. از دهه ۴۰ وارد عرصه مدیریت و ورزش شد. اما عمده شهرت او مربوط به سالهای ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۷ است، دورهای که وی ریاست فدراسیون فوتبال ایران را بر عهده داشت. بسیاری از او به عنوان مشهورترین رئیس تاریخ فدراسیون فوتبال ایران یاد میکنند.
موفقیتهای فوتبال ایران در دوران آتابای
در طول دوران شش ساله مدیریت آتابای، تیم ملی ایران توانست نخستین صعود تاریخ فوتبال ایران به جام جهانی در سال ۱۹۷۸ آرژانتین را رقم بزند. علاوه بر این، تیم ملی ایران موفق شد در این سالها دو عنوان قهرمانی متوالی در جام ملتهای آسیا (سالهای ۱۹۷۲ و ۱۹۷۶) کسب کند. افتخارات ملی ایران در این دوره تنها به تیم بزرگسالان محدود نمیشد؛ قهرمانی در بازیهای آسیایی (تهران ۱۹۷۴)، کسب عنوان قهرمانی در رقابتهای جوانان آسیا و همچنین صعود تیم ملی به بازیهای المپیک مونیخ و مونترال از جمله دیگر دستاوردهای فوتبال ایران در دوران ریاست او به شمار میروند.
تنها ایرانی بر مسند ریاست کنفدراسیون فوتبال آسیا
یکی از بارزترین بخشهای کارنامه مدیریتی کامبیز آتابای، حضور وی در سطح مدیریت فوتبال قارهای بود. آتابای تنها ایرانی است که تاکنون توانسته است ریاست کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC) را بر عهده بگیرد. وی در سال ۱۳۵۷، در همان سالی که تیم ملی به جام جهانی راه یافت، به عنوان رئیس AFC انتخاب شد.
کامبیز آتابای؛ بنیانگذار لیگ تخت جمشید
نقش آتابای در رشد فوتبال ایران همچنین بنیانگذاری تحولات ساختاری در فوتبال داخلی نیز به شمار میرود. وی لیگ حرفهای تخت جمشید را تأسیس کرد که نخستین لیگ منظم و سازمانیافته فوتبال ایران محسوب میشد.
زندگی در دربار و خروج از ایران پس از انقلاب
پیش از انقلاب اسلامی، کامبیز آتابای مدتی در دربار و بخشهای اجرایی ورزش کشور فعالیت داشت. آتابای علاوه بر ریاست فدراسیون فوتبال، ریاست فدراسیون سوارکاری ایران را نیز بر عهده داشت و همچنین در سالهای پیش از انقلاب، مسئولیت ریاست اصطبل سلطنتی را نیز عهدهدار بود.
پس از وقوع انقلاب اسلامی در دی ماه سال ۱۳۵۷، کامبیز آتابای از مسئولیتهای خود استعفا داد و ایران را ترک کرد.
پس از خروج از کشور، وی فعالیتهایی را در دفتر فرح پهلوی در نیویورک دنبال کرد. براساس برخی گزارشها، کامبیز آتابای در بهمن ۱۴۰۲ و پیش از درگذشت خود، سفری کوتاه و بیسروصدا به ایران داشت و از کشور خارج شد.