در رفتن حساب معلمان از دست آموزش و پرورش
روزنو :کمبود معلم یکی از چند چالش جدی نظام آموزش و پرورش کشور است. چالشی که به‌باور کارشناسان و حتی مسئولان نظام آموزشی عمدتاً ریشه در بازنشستگی موجی معلمان و عدم جذب نیرو در یک دهه اخیر دارد.
بر اساس اظهارات اسفندیار چهاربند، رئیس سابق مرکز برنامه‌ریزی و نیروی انسانی آموزش و پرورش، از سال ۱۳۹۷ به طور میانگین حدود ۴۰ هزار معلم بازنشسته شده‌اند. این تعداد نیرو باید به صورت تراکمی در این چند سال جایگزین می‌شدند اما متأسفانه این اتفاق رخ نداده تا جایی که آمار کمبود معلم در سال۱۴۰۰ به ۲۰۰هزار نفر رسیده است. از طرفی تا سال۱۴۰۴ نیز هر ساله ۴۵هزار نیروی دیگر بازنشسته می‌شوند که تعداد معلمان موردنیاز برای آموزش به بیشتر از ۴۵۰هزار نفر می‌رسد. این رقم تقریباً نیمی از کارکنان آموزش و پرورش به حساب می‌آید.
همچنین براساس پیش‌بینی سازمان برنامه و بودجه، شمار بازنشستگان در سال‌های ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ بیش از هر زمان دیگری است. در این دو سال ۱۱۱هزار و۵۴۵ معلم دیگر بازنشسته می‌شوند. در حقیقت از سال‌های ۱۴۰۲ تا ۱۴۰۶ شاهد به پایان رسیدن خدمت تعداد زیادی از نیروهای آموزشی خواهیم بود.
از سوی دیگر براساس گزارش معاونت امور علمی، فرهنگی و اجتماعی سازمان برنامه و بودجه نیز آمار بازنشستگان آموزش و پرورش تا سال۱۴۰۶ به رقم ۴۶۳هزار و۲۷۲ نفر می‌رسد که حدود ۷۱درصد این تعداد تا سال۱۴۰۲ مشمول بازنشستگی می‌شوند.
البته وزارت آموزش و پرورش با اتخاذ تدابیری چون تقویت دانشگاه فرهنگیان، استفاده از نیروهای حق‌التدریس، خرید خدمات آموزشی، جذب نیرو از طریق آزمون سراسری و از محل ماده۲۸ به مقابله با چالش یاد شده پرداخته است اما انگار این راهکارها به جای رفع اساسی چالش کمبود معلم بیشتر نقش مُسکن را داشته است.
این وضعیت در حالی است که دانشگاه فرهنگیان می‌تواند در حل مشکل نیروی انسانی وزارت آموزش و پرورش در کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت راهگشا باشد.
