درگیری واشنگتن و ونزوئلا بر سر کارتل‌های مواد مخدر!
روزنو :از چند روز پیش که ناوشکن‌های ایالات متحده برای مبارزه با کارتل‌های مواد مخدر راهی کرائیب شدند، مقامات ارشد ونزوئلا دائماً در تلاطم سیاسی به سر می‌برند و نگران تحرکات آمریکا، پیرامون این کشور هستند. در این راستا نیکولاس مادورو، رئیس‌جمهوری ونزوئلا، در یکی از تازه‌ترین سخنرانی‌های تلویزیونی خود که دیروز (سه‌شنبه) منتشر شد، با لحنی تند ایالات متحده را به تهدید مستقیم علیه کشورش و کل قاره آمریکای لاتین متهم کرد.
او تأکید کرد که دولت و مردم ونزوئلا در برابر این تهدید‌ها دست‌بسته نخواهند ماند و در پاسخ، بسیج گسترده نیرو‌های مردمی و شبه‌نظامیان بولیواری را آغاز کرده‌اند. این مواضع در حالی مطرح می‌شود که تنش‌ها میان کاراکاس و واشنگتن به نقطه‌ای حساس رسیده و تحرکات نظامی آمریکا در منطقه کارائیب نگرانی‌ها از وقوع رویارویی مستقیم را افزایش داده است.
به گزارش روز نو رئیس‌جمهوری ونزوئلا در این سخنرانی اعلام کرد که کارزاری سراسری برای ثبت‌نام داوطلبان در شبه‌نظامیان بولیواری به راه افتاده است؛ اقدامی که به گفته او نه تنها دفاع ملی را تقویت می‌کند، بلکه پیام آشکاری به ایالات متحده و متحدانش می‌فرستد که هرگونه تجاوز نظامی با مقاومت همه‌جانبه مردم روبه‌رو خواهد شد.
مادورو تأکید کرد که وحدت ملی و مشارکت تمام جریان‌های سیاسی در این روند، عنصر کلیدی قدرت ونزوئلا است. او گفت: «قدرت ملت ونزوئلا در همگرایی بی‌نقص مردم، ارتش و پلیس نهفته است که با یک برنامه و یک اراده واحد همراه است.» این جملات در حقیقت پاسخی مستقیم به ادعا‌های ایالات متحده است که دولت ونزوئلا را به رهبری کارتل مواد مخدر موسوم به «دو لوس سولس» متهم کرده است. نکته مهم این است که تنش‌ها زمانی تشدید شد که ایالات متحده در ماه‌های اخیر چندین ناو جنگی و زیردریایی هسته‌ای را به آب‌های اطراف ونزوئلا اعزام کرد. این ناو‌ها حامل هزاران نیروی دریایی و تفنگدار هستند، اما واشنگتن این اقدام را «تحرک ضروری برای مقابله با تهدید کارتل‌های مواد مخدر» می‌خواند.
همزمان، دونالد ترامپ رئیس‌جمهوری آمریکا اعلام کرد که «تمام توان ایالات متحده» برای مبارزه با قاچاق مواد مخدر به کار گرفته خواهد شد و حتی احتمال عملیات نظامی در ونزوئلا را رد نکرد. این سخنان پس از آن مطرح شد که واشنگتن جایزه‌ای ۵۰ میلیون دلاری برای اطلاعات منجر به دستگیری مادورو تعیین کرد؛ اقدامی کم‌سابقه که بیشتر به عملیات‌های تعقیب رهبران گروه‌های تروریستی شباهت دارد تا رفتار در قبال رئیس‌جمهور یک کشور مستقل.
با وجود این، تحلیلگران بر این باورند که موضوع اصلی، نه مواد مخدر، بلکه منابع عظیم استراتژیک ونزوئلا است. این کشور آمریکای جنوبی بیش از ۳۰۳ میلیارد بشکه نفت اثبات‌شده (بزرگ‌ترین ذخایر جهان) در اختیار دارد و علاوه بر آن دارای ذخایر قابل توجه طلا (۱۶۱ تن طبق گزارش شورای جهانی طلا) و معادن عظیم عناصر کمیاب در منطقه «قوس اورینوکو» است؛ ثروتی که ارزش آن تا ۲ تریلیون دلار برآورد شده است!
چرا واشنگتن به دنبال تغییر رژیم در ونزوئلاست؟
نکته بسیار مهم این است که بررسی شواهد نشان می‌دهد ادعا‌های آمریکا درباره نقش دولت مادورو در قاچاق مواد مخدر، بیش از آنکه مبتنی بر اسناد قضایی باشد، رنگ و بوی سیاسی دارد. بر این اساس دلایل اصلی ایالات متحده برای فشار حداکثری بر کاراکاس را می‌توان در چند محور خلاصه کرد. نخست کنترل منابع استراتژیک این کشور است. ذخایر نفت، طلا و عناصر کمیاب ونزوئلا در شرایطی که اقتصاد جهانی با بحران انرژی و رقابت فزاینده چین و آمریکا مواجه است، اهمیتی حیاتی دارد و دسترسی واشنگتن به این منابع می‌تواند بخشی از مشکلات اقتصادی ناشی از کسری تجاری را جبران کند.
دوم، جلوگیری از گسترش نفوذ رقبای جهانی. ونزوئلا طی سال‌های اخیر روابط اقتصادی و سیاسی خود را با چین، روسیه و ایران گسترش داده و برای واشنگتن، حضور این قدرت‌ها در حیاط خلوت سنتی‌اش (آمریکای لاتین) غیرقابل تحمل تلقی می‌شود.
سوم، اجرای پروژه تغییر رژیم ونزوئلا. واقعیت این است که ایالات متحده سابقه طولانی در حمایت از رهبران اپوزیسیون ونزوئلا، از جمله «خوان گوایدو» و اخیراً «ماریا کورینا ماچادو» دارد و هدف نهایی، برکناری مادورو و جایگزینی او با دولتی همسوست که منابع استراتژیک کشور را در اختیار غرب قرار دهد.
بنابراین، آنچه امروز در حال وقوع است، صرفاً نبردی بر سر اتهامات مواد مخدر نیست، بلکه تقابل دو رویکرد در نظام بین‌الملل است؛ به گونه‌ای که دولت ونزوئلا هنوز از عبارت امپریالیسم آمریکایی علیه واشنگتن استفاده می‌کند و آمریکا هم مادورو و تیم وی را چپگرا‌های پُرخطر می‌داند. به همین دلیل، هشدار مادورو مبنی بر اینکه «تهدید تنها متوجه ونزوئلا نیست، بلکه کل آمریکای لاتین را هدف گرفته» واجد اهمیت و توجه راهبردی است؛ چراکه هرگونه درگیری نظامی در ونزوئلا نه فقط این کشور، بلکه سراسر منطقه را در معرض موجی تازه از بی‌ثباتی و هرج‌ومرج قرار خواهد داد؛ واقعیتی که تاریخ نیم‌قرن اخیر آمریکای لاتین بار‌ها آن را تجربه کرده است.
