هادی چوپان چرا شکست خورد؟

مسابقات مسترالمپیا ۲۰۲۵ با برتری دریک لانسفورد به پایان رسید و او موفق شد دومین عنوان المپیای خود را کسب کند. رقابت از همان ابتدا نزدیک و هیجان‌انگیز بود و هادی چوپان گرگ ایرانی بار دیگر در جایگاه دوم ایستاد. در این میان، اندرو جکد با پیشرفت چشمگیر خود طی سال، توانست مقام سوم را از آن خود کند و نشان دهد که در سال‌های آینده یکی از مدعیان اصلی خواهد بود.

به گزارش روز نو برای تحلیل دقیق این مسابقه، تایلر مانیون، نایب رئیس لیگ حرفه‌ای بدنسازی تک‌تک حرکات ورزشکاران را بررسی کرد و توضیح داد چرا لانسفورد در نهایت با نتیجه ۵-۳ برنده شد که در ادامه به آن اشاره خواهیم کرد:

جلو دو بازو (Front Double Biceps) اولین حرکت کلیدی بود که دریک لنسفورد برنده آن شد. دلیل اصلی برتری او، تناسب بالاتنه، کمر باریک و حجم مناسب پا‌ها بود. هرچند جزئیات بازو‌های داخلی او کامل نبود، اما خطوط جداسازی (separation) و پهنای پا‌ها باعث شد داوران این حرکت را به او بدهند. این حرکت قدرت، حجم و تقارن عضلات بالاتنه و پا‌ها را به نمایش می‌گذارد و برتری لنسفورد در پاها، علی‌رغم ضعف جزئیات بازو، نقش تعیین‌کننده‌ای داشت.

حرکت جلو لت اسپرد (Front Lat Spread) نیز به لانسفورد رسید. جزئیات بازو‌های خارجی و شانه‌های برجسته او باعث برتری شد، در حالی که شانه‌های هادی چوپان کمی صاف و کم‌جزئیات به نظر می‌رسید. این حرکت که بر عرض پشت و شانه‌ها و تعادل بالاتنه تمرکز دارد، نشان داد حجم و گردی شانه‌های لنسفورد برتری او را تضمین کرد.

در حرکت سینه از کنار (Side Chest) نیز شانه‌ها نقش اصلی را داشتند. بازو‌های خارجی لانسفورد حجم و گردی بیشتری داشتند، در حالی که هادی بیشتر روی پیک تمرکز کرده بود. این اختلاف کوچک، اما حیاتی باعث شد این حرکت نیز به لنسفورد برسد و او بتواند با برتری در حرکات جلو از هادی پیش بیفتد و شانس بیشتری برای ساندو داشته باشد.

حرکت پشت دو بازو (Back Double Biceps) باز هم به لنسفورد رسید، به دلیل تراکم و ضخامت پشت او. این حرکت که پهنا و تراکم عضلات پشت و بازو‌ها را ارزیابی می‌کند، یکی از مهم‌ترین فاکتور‌ها برای داوران بود.

اما در حرکت پشت لت اسپرد (Back Lat Spread)، هادی چوپان توانست برتری پیدا کند. ضخامت، تراکم و جزئیات پشت او باعث شد این حرکت را از آن خود کند و نشان داد هنوز در بخش پشت و جزئیات عضلات، رقیبی سرسخت برای لانسفورد است.

حرکت ساید تری‌سپ (Side Triceps) دوباره به لانسفورد رسید. دلیل برتری او، حجم و گردی پایین تنه، سایز و ضخامت بود. این حرکت که پاها، شکم و پشت ران را نیز در نظر می‌گیرد، برتری لانسفورد را در تمامی بخش‌ها تأیید کرد.

حرکت شکم و ران یکی از بهترین حرکات هادی است و بار دیگر برنده شد. جزئیات میان‌تنه و جریان عضلات پا او را در این حرکت جلو انداخت. این حرکت تمرکز زیادی بر شکم و پا‌ها دارد و نشان می‌دهد هادی هنوز در بخش‌های مشخصی از بدن، یک رقیب بسیار آماده است.

در نهایت، حرکت هیکلی عضلانی (Most Muscular) نیز به هادی رسید و سومین پیروزی حرکت خود را ثبت کرد. این حرکت آخرین فرصت برای نمایش هماهنگی، حجم و عضلات است و هادی با اجرای دقیق و جریان حرکتی نرم، این حرکت را از آن خود کرد.

با شمارش حرکات، دریک لانسفورد پنج حرکت و هادی چوپان سه حرکت را برنده شدند و در نهایت نتیجه نهایی ۵-۳ به نفع لنسفورد ثبت شد. این تحلیل نشان می‌دهد که:

* لانسفورد با حجم وگردی عضلات خود در حرکات جلو و پشت برتری داشت و توانست حرکات کلیدی را از آن خود کند.

* هادی چوپان با جزئیات و ضخامت پشت و آمادگی شکم و ران، چند حرکت را برنده شد، اما کافی نبود تا نتیجه نهایی را تغییر دهد.

* کوچک‌ترین اختلاف در جزئیات شانه، بازو و پا، تعیین‌کننده سرنوشت قهرمانی بود و نشان داد که در سطح حرفه‌ای، تفاوت‌ها بسیار جزئی، اما حیاتی هستند.

این رقابت نه تنها یک نبرد نزدیک بود، بلکه نشان داد که هر دو ورزشکار در بالاترین سطح جهان قرار دارند و تنها دقت در جزئیات می‌تواند سرنوشت قهرمانی را مشخص کند. هر حرکت، هر زاویه و هر خط تفکیک عضلانی اهمیت دارد و همین تفاوت‌های کوچک باعث شد دریک لانسفورد با اختلافی نسبی، اما قاطع، قهرمان مسترالمپیا ۲۰۲۵ شود.