آیا ایران می تواند باعث ایجاد شکاف در روابط امریکا و اتحادیه اروپا شود؟

نشریه «آسیا تایمز» با انتشار گزارشی اشاره می کند که اتحادیه اروپا به شدت درباره سیاست خصمانه ترامپ رییس جمهوری منتخب امریکا در قبال ایران و تهدیدات او درباره پاره کردن برجام نگران است. 

به گزارش سايت روزنو، این نشریه می نویسد:«مجموعه مقالاتی از شورای روابط خارجی اروپا، کارنگی اروپا و دویچه وله نسبت به لغو یک جانبه برجام که توافقی چند جانبه است هشدار داده اند. از سوی دیگر، اتحادیه اروپا و سایر طرفین شرکت کنندگان در مذاکرات ۱+۵ در صورت خودسری امریكايی ها درباره توافق هسته ای به آن کشور به دیده طرفی غیر قابل اعتماد نگاه خواهند کرد. در این میان این پرسش مطرح است که آیا چین، روسیه و  اتحادیه اروپا در این مورد خاص با یکدیگر متحد خواهند شد؟» 

این نشریه می افزاید:«در حال حاضر بحث درباره چگونگی واکنش اعضای گروه ۱+۵ نسبت به نجات برجام و سناریوهای محتمل است. رهبران اروپایی در تاریخ ۱۴ نوامبر با انتشار بیانیه ای از تعهد قاطعانه خود نسبت به حفظ برجام گفتند آنان از همکاری با چین و روسیه برای حفظ توافق هسته ای در زمینه هایی چون لغو تحریم علیه فعالیت بانک های اروپایی با ایران پسا تحریم و حفاظت از شرکت های اروپایی در برابر تحریم های امریکا در ارتباط با تجارت آن شرکت ها با ایران گفته اند». 

این نشریه ادامه می افزاید:«امریکا در گذشته تلاش کرده بود تا در سال ۱۹۹۶ میلادی ایران را با تهدید به تحریم شرکت های خارجی از کار در توسعه صنعت نفت و گاز آن کشور منزوی کند. در آن زمان اتحادیه اروپا فعالیت شرکت هایش در ایران را مطابق با تحریم ها ممنوع کرد و در نهایت از تصمیم امریکا علیه ایران حمایت کرد. اکنون اما وضعیت فرق دارد و اروپایی ها با عدم قطعیت درباره چند مسئله کلیدی در ارتباط با ترامپ دست و پنجه نرم می کنند. 

فراتر از توافق هسته ای ایران و احتمال اقدام نظامی امریکا علیه ایران این موضوع می تواند باعث ایجاد جنگی تجاری میان امریکا با چین و اضمحلال ناتو شود. این نشریه اشاره می کند که در چنین شرایطی اروپایی ها مجبور به کاهش تنش در روابط خود با روسیه و تعمیق همکاری های اقتصادی با چین خواهند شد. 

اسیا تایمز می نویسد:«در ۲۳ و ۲۴ نوامبر آٖلمان کنفرانسی را برای کسب و کار میان چین و اروپا در هامبورگ برگزار کرد. این اقدام برای بحث در مورد راه های پکن و بروکسل به منظور همکاری برای مسائل اقلیمی و موضوعات غیر قابل پیش بینی در سیاست خارجی بود. اکنون برلین به چین به عنوان شریکی قابل اعتماد در تجارت جهانی می نگرد. در نتیجه چین می تواند روی سرمایه گذاری در کشورهای اروپایی از این پس حساب باز کند. این موضوع می تواند به تضمین ثبات منطقه ای در غیاب موثر امریکا نیز کمک کند». 

آسیا تایمز در ادامه پیش بینی می کند که ایران نیز در منطقه اوراسیا ادغام شده و روابط گسترده تری با چین و روسیه بدون نیاز به کمک ایالات متحده پس از تمدید تحریم های ضد ایرانی از سوی کنگره امریکا برای ده سال آینده داشته باشد. این نشریه می نویسد:«از منظر ژئوپولیتیک، ایران از چشم انداز اوراسیا بخش بسیار مهمی است کشوری است که به دریای خزر و خلیج فارس راه دارد و منبع مهم انرژی برای غول های اسیایی جمله چین و هندوستان است. در واقع، ایران در حال حاضر دست بالا را در مقایسه با عربستان سعودی پیدا کرده و یکی از اصلی ترین صادرکنندگان نفت به هندوستان است. این نکته ای کلیدی برای روسیه و پروژه های یکپارچه سازی اوراسیا توسط چین است به خصوص آن که چین مرکزی استراتژیک در این محور می باشد. 

این نشریه در ادامه می نویسد:«در سال ۱۵۸۱ میلادی پاستور هاینریش بانتیگ آٖلمانی از اهمیت سه قاره اروپا، اسیا و افریقا سخن گفته بود او جهان و این سه قاره را به مثابه یک اتوبان به تصویر کشیده بود جهانی که در آن در بیت المقدس همگرایی ایجاد می شود و سایر نقاط جهان بی ربط خواهند بود. با تمرکز بیش تر امریکا بر زیرساخت های داخلی و اشتغال زایی و واگرایی در حضور نظامی امریکا در خارج از آن کشور و عدم ادغام اتحادیه اروپا در پروژه های امریکا ممکن است شاهد ایجاد شکاف گسترده تر در روابط امریکا و اتحادیه اروپا باشیم. این موضوع می تواند ژئوپولیتیک قرن بیست و یکم و طرح نهایی آن را تعیین و تکمیل کند».