گم شدن جنین در بیمارستان تهران چه معنایی دارد؟
روزنو :گزارش‌ها حاکی از تعطیلی ناگهانی بخش درمان ناباروری (IVF) بیمارستان آبان دارد که منجر به سردرگمی ده‌ها خانواده‌ای شده که اقدام به لقاح مصنوعی کرده بودند.
«بیشتر از صد میلیون خرج کردیم و کلی دارو خوردم و آمپول تزریق کردم که بالاخره بشنوم یک بچه به من می‌گوید «مامان». حالا که نوبت انتقالم رسیده، جنین گم شده است».
به گزارش روز نو اینها حرف‌های زنی ۴۲ساله است که سه سال آزگار جاده کرمانشاه تا تهران را رفته و آمده تا «مادر» شود. حالا، اما سه هفته است کارش این شده از ساعت هشت صبح به بخش درمان ناباروری (IVF) بیمارستان آبان برود تا جنینش را پیدا کنند، اما حوالی ساعت دو بعدازظهر، دست از پا درازتر برمی‌گردد. بعد از گذشت سه هفته هنوز جنین او پیدا نشده است. اما فقط «الف» نیست که این مشکل را دارد، ده‌ها خانواده که در سال‌های اخیر برای انجام لقاح مصنوعی و درمان ناباروری به بیمارستان آبان مراجعه کرده بودند، حالا دچار بحران مشابهی شده‌اند. ماجرا از این قرار است که بخش IVF این بیمارستان به طور ناگهانی بهار امسال تعطیل شد؛ بدون اینکه به خانواده‌ها اطلاع‌رسانی شود. حالا آنهایی که به طور اتفاقی در هفته‌های اخیر متوجه این موضوع شده‌اند، سراغ جنین‌شان آمده‌اند و بسیاری از آنها دست‌شان به جایی نرسیده است.
بیمارستان خبری به خانواده‌ها نداد
حوالی اردیبهشت امسال بخش درمان ناباروری (IVF) بیمارستان آبان به طور ناگهانی تعطیل شد. مرکزی که با مدیریت دکتر «الف. الف» و «میم. میم» اداره می‌شد، پس از تعطیلی این مرکز یا پایان مهلت اجاره، همکاری‌شان به عنوان جنین‌شناس با این مرکز قطع شد، اما هیچ‌کس در آن ساختمان عریض و طویل نیازی ندید به خانواده‌هایی که تخمک و اسپرم فریز کرده بودند و سالانه بابت تمدید آن به بیمارستان پول می‌دادند، خبر بدهد که به فکر بیمارستان و مرکز دیگری برای این ذخایر بیولوژیک باشند. حالا خانواده‌ها به صورت اتفاقی، مثلا زمانی که برای تمدید ذخیره خود به بیمارستان مراجعه می‌کنند، متوجه این موضوع می‌شوند یا برخی از آنها توسط پزشک‌هایشان می‌شنوند که مرکز تعطیل شده است. در‌حالی‌که بیمارستان آبان با مدیریت مسعود سعادت‌حسینی، حتی برای این مسئله با وزارت بهداشت نیز نامه‌نگاری کرده است.
در یکی از این نامه‌ها، ریاست این بیمارستان عطف به نامه‌ای که ۱۳ اردیبهشت امسال از معاونت درمان دانشگاه علوم‌پزشکی ایران دریافت کرده، از لزوم معرفی جنین‌شناس برای پاسخ‌گویی مؤثر به مراجعین متقاضی ارائه خدمات ناباروری (انتقال جنین و...) یاد می‌کند. در این نامه که خطاب به یکی از اصلی‌ترین سهامداران بیمارستان و یکی از مسئولان بخش ناباروری نوشته شده است، تأکید شده که به قید فوریت نسبت به تعیین وضعیت مورد مطالبه معاونت درمان اقدام شود. این نامه همچنین به معاونت درمان دانشگاه علوم‌پزشکی ایران و نوبت صبح کارشناسان اداره نظارت بر درمان و مامایی نیز رونوشت شده است. دو ماه بعد و در نامه دیگری که مجددا ریاست بیمارستان خطاب به معاونت درمان نوشته، به تاریخ ۱۹ تیرماه، اسامی و شماره همراه جنین‌شناسان و کارشناس جنین‌شناسی برای پاسخ‌گویی به مراجعین در روز‌های دوشنبه و از ساعت ۱۲ تا ۱۴ با اسامی و شماره تماس‌هایشان ارسال می‌شود.
پای نیروی انتظامی به بیمارستان باز شد
با وجود تمام این نامه‌نگاری‌ها در چهار ماه اخیر، اما مسئولان بخش ناباروری و ریاست بیمارستان دلیلی برای اطلاع‌رسانی به خانواده‌ها ندیدند. از آن بدتر اینکه همین حالا هم مسئولیت چندانی بر عهده نمی‌گیرند. روز گذشته این موضوع تا آنجا پیش رفت که تعدادی از نیرو‌های انتظامی کلانتری ۱۰۷ تهران نیز وارد بیمارستان شدند و شکواییه خانواده‌ها را تحویل گرفتند. «میم»، یکی از مادرانی است که روز گذشته برای تمدید وقت ذخیره بیولوژیکی خود به بیمارستان مراجعه کرد و متوجه این ماجرا شد: «اصلا باورم نمی‌شود کسی به ما خبر نداده است.
من از سال ۹۸ اینجا تخمک فریز کرده‌ام و از آنجایی که بدنم هنوز آماده میزبانی برای انتقال نبود، امروز آمدم تا مدت‌زمانش را تمدید کنم که فهمیدم اصلا نه مسئولی در کار است و نه جنینی». او که به طور ناگهانی متوجه این ماجرا شده است، می‌گوید تازه باید سراغ بیمارستان دیگری برود که بتواند جنینش را پس از پیدا‌شدن به آنجا منتقل کند: «از بقیه خانواده‌هایی که اینجا هستند فهمیدم که باید بروم سراغ یک بیمارستان دیگر که بتوانم جنینم را منتقل کنم، اما مشکل اینجاست که نمی‌دانم با این وضعیت اصلا ذخایر من پیدا شوند یا نه». «میم» که تا به حال حدود ۸۰ میلیون تومان خرج کرده است، حس می‌کند دیگر باید برای همیشه با مادرشدن خداحافظی کند: «شش سال است من و همسرم وارد این فرایند سخت شده‌ایم. سالی دو میلیون به بیمارستان برای نگهداری از این ذخایر پول داده‌ام. ۲۵ میلیون تومان هزینه تخمک‌کشی یا همان پانچرکردن شده است. آن هم نه ۲۵ میلیون تومان امروز، در سال ۹۸ این پول را پرداخت کردیم. همه پس‌اندازمان را برای این هدف گذاشتیم. حالا ولی می‌بینیم که نه‌تنها قدمی جلو نرفته‌ام بلکه انگار عقب‌گردی وحشتناک داشته‌ام، شاید باید برای همیشه با مادرشدن حداحافظی کنم».
به سامانه ۱۹۰ شکایت می‌کنیم
خانواده‌هایی که روز گذشته در بخش ناباروری بیمارستان آبان تجمع کرده بودند، فقط یک مطالبه دارند و آن‌هم تحویل ذخایر بیولوژیکی آنهاست تا بتوانند زودتر فرایند درمان‌شان را ادامه دهند. خانم «خ» که از گرگان به تهران آمده و به امید داشتن یک پسر همه این سختی‌ها را تحمل کرده است، می‌گوید به‌جز طرح شکایت در نیروی انتظامی و پیگیری حقوقی از طریق دادگاه و دادسرا، باید به سامانه ۱۹۰ که یک خط تلفنی برای رسیدگی به شکایات و سؤالات مرتبط با وزارت بهداشت است نیز شکایت کنند: «خوشبختانه ما یک دختر دیگر هم داریم و این‌طور نیست که طعم بچه‌دار‌شدن را نچشیده باشیم، اما بیشتر این زنان و مردانی که اینجا می‌بینید اصلا بچه ندارند و با کلی امید و آرزو به این مرکز آمده‌اند، اما هیچ‌کسی پاسخ‌گوی ما نیست. ما هم راهی نداریم جز اینکه شکایت کنیم. هم امروز که نیروی انتظامی آمده بود طرح شکایت‌مان را ثبت کردیم و هم به سامانه ۱۹۰ که مخصوص وزارت بهداشت است شکایت می‌کنیم».
